Gevoelens
Waarschijnlijk is het ingewikkeld om duidelijk te weten wat je nu precies voelt. Verschillende gevoelens kunnen elkaar (snel) afwisselen, maar misschien voel jij ook wel compleet tegenstrijdige dingen. Dat is normaal, maar natuurlijk ook wel lastig voor jou.
Het is belangrijk om te weten dat het niet jouw schuld is dat je ouder seksueel grensoverschrijdend gedrag stelde. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen gedrag. Dit betekent dat jij dus ook absoluut geen enkele schuld hebt aan het gedrag van je ouder. Vaak denken jongeren dit echter wel. Ze piekeren over wat zij anders hadden kunnen doen, of zij de oorzaak zijn, hoe ze het hadden kunnen voorkomen, … Laat ons duidelijk zijn: het is niet jouw schuld en jij had niets kunnen doen om dit te voorkomen! Jij kan de problemen van jouw ouders niet oplossen!
Veel jongeren zijn beschaamd. Nu schaamt iedere jongere zich wel eens voor zijn ouders, dat hoort er nu eenmaal een beetje bij. Toch zit jij met een extra probleem. Seksueel misbruik is nu eenmaal een heel beladen thema, en niemand wil graag bekennen dat het ook in zijn/haar omgeving voorkomt. Ook in het verhaal ‘Na de schok’ van Dirk Bracke kan je lezen dat Liesje beschaamd is. Ze wil niet dat haar vrienden het te weten komen, en maakt zich zorgen om hun reacties.
Doordat jij je schaamt, probeer je misschien ervoor te zorgen dat niemand te weten komt wat er juist aan de hand is. Op zich hoeft natuurlijk niet iedereen te weten dat jouw ouder seksueel misbruik heeft gepleegd. Maar wanneer jij dit als een geheim bij jou draagt en daar niet kan over praten, is dat natuurlijk erg moeilijk. Je kropt dan misschien al jouw gevoelens op en voelt je misschien een buitenstaander. Er voor zorgen dat niemand het te weten komt, brengt natuurlijk ook stress en spanning met zich mee.
Je hoeft het dus zeker niet aan iedereen te vertellen, maar denk eens na of er niemand is die je echt vertrouwt en die je het wel kan vertellen. Of misschien kan je naar de kinder- en jongerentelefoon bellen, waar jij anoniem jouw verhaal kunt doen.
Misschien ben je ook wel verdrietig, boos of teleurgesteld. Ook dat is heel normaal! Gek is het niet dat je boos bent op je vader (of moeder) om dat hij(zij) zedenfeiten heeft gepleegd. Boos om wat hij (zij) heeft gedaan, en boos om de gevolgen dat dit voor jou heeft! Jij mag best kwaad zijn! Maar misschien voel jij je schuldig , wanneer je boos bent op je ouders. Het blijven immers jouw ouders. Onthou dan dat boos zijn mag, dat dat er nu eenmaal bij hoort. Het betekent niet dat jij je ouders niet meer graag ziet of dat jij iets fout doen ten opzichte van hen. Je kan kwaad zijn op iemand en nog steeds houden van die persoon.
Allicht ben jij ook teleurgesteld dat jouw ouder geen ‘normale‘ ouder is. Jouw vader/moeder heeft iets gedaan dat je waarschijnlijk nooit verwacht had. Toen je hoorde dat hij zedenfeiten had gepleegd, kwam je misschien uit de lucht vallen. Dit had je in geen honderd miljoen jaren zien aankomen! Je had dit nooit verwacht, en dus ben je teleurgesteld. Geen wonder!
Misschien heb je nu ook heel wat vragen. Misschien ben je bang dat dit nu ook betekent dat jouw vader een slechte papa is. Jij dacht immers altijd dat je een goede vader/moeder had en nu blijkt dit. We kunnen alleen meer zeggen dat zedenfeiten absoluut niet kunnen, maar dat dit zeker niet betekent dat jouw vader/moeder een slechte ouder was.
Maar misschien voel je nu ook wantrouwen ten opzichte van je ouder. In het verhaal van Dirk Bracke kan je lezen dat Liesje zich afvraagt of haar vader haar op een verkeerde manier heeft aangeraakt of op een rare manier naar haar heeft gekeken. Liesje denkt van niet, maar zegt ook “maar helemaal zeker weet ik dat nooit meer”. Misschien herken jij dit gevoel, misschien ben jij ook soms in verwarring. Ook hier geldt dat je het beste met iemand over jouw gevoelens kan praten. Als je vragen hebt over wat seksueel grensoverschrijdend gedrag is en wat niet, dus over wat OK is en wat niet, kan je hier terecht.
Uiteraard is alles wat er nu gebeurt en wat er door je heen gaat, heel moeilijk voor jou. Het is dan ook niet raar wanneer jij je soms verdrietig voelt. Misschien kan je schrijven over jouw verdriet (bijvoorbeeld gedichten of in een dagboek) of kan je er met iemand over praten.
A. Iedereen reageert anders
Iedereen gaat anders om met problemen; sommige mensen worden heel boos en laten dit ook merken. Anderen proberen alles te vergeten en zonderen zich af. Nog anderen gebruiken humor om met de spanningen om te gaan.
Alle reacties zijn OK, iedereen is nu eenmaal ander, dus iedereen reageert ook anders. Misschien vind je het soms raar om te zien hoe jouw broer of zus reageert, maar bedenk dan dat die ook maar zichzelf is. Dat betekent ook dat jij je niet schuldig hoeft te voelen over hoe je omgaat met de situatie. Het ontdekken dat jouw ouder seksueel grensoverschrijdend gedrag heeft gesteld is een hele schok, en daar gaat iedereen op zijn eigen specifieke manier mee om!
B. Omgaan met die gevoelens
We hebben het over heel wat verschillende gevoelens gehad. Misschien voel jij nog anderen dingen of wisselen jouw gevoelens elkaar snel af. Hoe dan ook, al die gevoelens maken het niet gemakkelijk voor jou. Al helemaal niet omdat jij hierdoor misschien denkt een buitenbeentje te zijn. En daardoor het gevoel krijgt met niemand te kunnen praten.
Jij bent echter niet alleen! Er zijn nog kinderen wiens ouders seksueel misbruik hebben gepleegd. Met hen kan je contact leggen op ons forum en het is misschien een cliché, maar praten helpt. Het lucht op en helpt je de dingen op een rijtje te zetten. Denk er eens over na, wie vertrouw je en zou naar je kunnen luisteren? Misschien je broer of zus, of één van je grootouders, een oom of tante, de huisarts, een toffe leerkracht... Als je bedacht hebt met wie jij wilt praten, raap je het beste al jouw moed samen en spreek je die persoon aan op een rustig moment.
Als je echt met niemand in jouw omgeving durft praten, kan je misschien contact zoeken met een hulpverlener. Deze zal naar je luisteren en samen met jou op zoek gaan naar hoe jij je beter kunt voelen. En wat misschien een geruststelling betekent: hulpverleners hebben beroepsgeheim, de wet laat hen niet toe dat zij iets verder vertellen van het gesprek met jou.
Tot slot kan je ook bellen met de kinder- en jongerentelefoon, elke dag van 16 uur tot 22 uur. Dit gesprek is gratis en anoniem. Dat betekent dat jij jouw naam niet hoeft te zeggen aan de telefoon , maar ook dat het gesprek niet op de telefoonrekening komt.